دانشیار پژوهش بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی، سازمان تحقیقات ، آموزش
چکیده
استفاده از ماشین در کاشت بنههای زعفران با هدف کاهش هزینههای کارگری، صرفهجویی در مصرف پیاز، افزایش ظرفیت مزرعهای و فراهم شدن شرایط مناسب برای داشت و برداشت ماشینی یک ضرورت میباشد. در کشت سنتی و دستی، کشاورزان، با استفاده از گاوآهن برگردان دار تک خیشه و یا شیازبازکنهای پشت تراکتوری شیارهایی به فاصله 30-25 سانتیمتر از یکدیگر و به عمق 20-15 سانتی متر در زمین ایجاد می نمایند و چند نفر دیگر پیازها را به صورت ردیفی و به صورت پیوسته در داخل شیارهای ایجاد شده قرار می دهند. در این روش کشت بدلیل استفاده از کارگر و وجود خطای انسانی، تراکم و یکنواختی کاشت بدرستی قابل کنترل نیستند. این روش کاشت نیازمند 15 نفر روز کارگر و 18 ساعت کار تراکتور میباشد. همچنین در بعضی از مناطق کشاورزان دستگاههای ابتداعی و سادهای را ساخته و استفاده مینمایند. در این تجهیزات نیز بدلیل استفاده از کارگر و وجود خطای انسانی، تراکم و یکنواختی کاشت بدرستی قابل کنترل نیستند. با توجه به تغییر الگوی کشت زعفران در سالهای اخیر، تجهیزات و دستگاههایی جهت کاشت بنههای زعفران طراحی و ساخته شده اند که به دو روش نیمه مکانیزه و مکانیزه امکان کشت بنههای زعفران وجود دارد. استفاده از این دستگاهها و کاشت مکانیزه بنههای زعفران علاوه بر کاهش هزینههای تولید، امکان توسعه مکانیزاسیون برداشت زعفران را نیز فراهم میآورد. استفاده از دستگاه تمام خودکار کاشت بنه زعفران، موجب کاهش هزینههای کارگری به میزان 75 درصد نسبت به روش سنتی(دستی) شده و موجب صرفهجویی در مصرف پیاز به میزان 10 درصد میگردد.